لیلا دوباره قسمت ابن السلام شد!



دیگر تمام شد گل سرخم..تمام شد..

پ.ن : متنفرم از آدم هایی که یک شناخت نسبی از یکی پیدا می کنند
و بعد تمام رفتارهای اون آدم رو با استفاده از همون شناخت نسبی
تحلیل می کنند و حکم صادر می کنند..
آدم باید بتونه هر لحظه شناختش رو از یک نفر تکمیل کنه
و نباید درباره ی ماهیت یه آدم زود به نتیجه رسید!

پ.ن : رای من در هیچ دوره ای از انتخابات با رای مردم یکسان نبوده..
هیچ دوره ای..
الان هم اگر احزاب سیاسی عاقل بودند..یکی را می فرستاند
رای من را بخرد برای رقیب..

خلاصه..نگرانم. نه از نتیجه..
از دیدن این باغ وحشی که به اسم فضای انتخاباتی این روزها
در جریان است..

و العاقبة للمتقین..

نمی دانی چه حسی عجیبی است که
که در خصوصی ترین کتاب زندگی ات
که گاهی فقط برای تبرک به چشم میگذاری اش..
دست نوشته ای را ببینی که احتمالا
کتاب را مثل هر بار تو با اشک خوانده است..
و آخر دلش نیامده که اشک هایش پنهان بماند..

برایم -سلام- نوشته ای..
برایت -سلام- فرستادم از راه دور..
و از دلی که به لطف خدا
دل بسته ی دست تو است..

سلام قوة رب الرحیم.

ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ای
ما آن شقایقیم.. که با داغ زاده ایم..



تکه تکه .. اما تاریخی
جای پای بی صدایش را بوسیده بودم
و سجده ام
بی اختیار
می چرخید به سمت قبله ی لبخندهای بی نشانش..

شبی مادرم برخاست
و آسمان به سجده فرو افتاد..

و بهشت
برای نخستین بار
دوزخ تنهایی ام را بلعید!

- از شرابه روسری مادرم-
سید حسن حسینی

شاعر می فرمایند:
 من همان شاخ نباتم به خدا...

بدین ترانه غم از دل به در توانی کرد..



من سازنده ی آهنگ های بزرگم..آهنگ های ماندگار.
ترانه هایی ساخته ام برای روزهای بعد از مرگم
تا دل های زنده را بمیراند..ملودی هایی که
از همه ی خوبی ها فقط کمی داشتند..
و از بدی ها هیچ نداشتند و برای همین
تبدیل به زمزمه ی هیچ کس نشدند..

ترانه ها هر چه مهجور تر ..زیبا ترند.
و هر چه شکسته تر .. عمیق تر ..

من آهنگ هایی ساخته ام که جز تو
دل هیچ کسی را نلرزاند
و به غیر از چشمان تو
نگاه هیچ کسی را نخواست..

آهنگ های من زندگی کردن را بلد نبودند
و هیچ وقت بدون اجازه نمی خندیدند
اما تا دلت بخواهد
بی اختیار گریه می کردند
و جلوی چشم آدم های بی درد و پر مدعا
سر به زیر و گاهی ساکت بودند..

آهنگ های من .. برای آنکه شنیده شوند
گدایی نکردند
و برای آنکه به دل بنشینند
تقلا نمی کردند..
آهنگ های من
جای هیچ ترانه ای را تنگ نمی کنند
و زمزمه ی هیچ لبی را نمی خواهند..


پ.ن : لعنت به روزهای بعد از تو ..

پای آن سرو روان اشک روانی داشتم ..

پ.ن :‌ اگر ز خون دلم بوی شوق می آید . ..

دنیا حریف سفله و معشوق بی وفاست...