Unknown :: دل آرام

دل آرام

بایگانی

Unknown

دوشنبه, ۳۰ ارديبهشت ۱۳۸۷، ۱۲:۳۰ ق.ظ

۱. مدام زمزمه ام شده بود :

یاری اندر کس نمی بینم ، یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد
دوست داران را چه شد...

۲. این چند روز که ایمیل هام رو ندیدم چقدر خوب بود!
چقدر ندیدن ها و نشنیدن ها گاهی دلنشین است..

۸۷/۰۲/۳۰

نظرات (۸)

۲۹ ارديبهشت ۸۷ ، ۲۲:۲۸

فاروق

چه روز بدی!دلم گرفت.اگر اشک نبود روز اول هلاک می شدم.
لعن الله صنمی قریش و ابنتیهما .....
خدا رحمت کند خواجه نصیر را.....

۳۰ ارديبهشت ۸۷ ، ۰۲:۴۱

مخلوط عجیبی شده ام...
تا حالا اینقدر غرق نشده بودم در انجام وظیفه ای
که به من محول شده...
خدا میدونه که درد دل های شبانه هم این روزها
تعطیل است.

میدونی چه آرزویی دارم...دلم می خواد یه روز
روز و شبم رو - تمام و کمال- تقدیم کنم.
میدونم شاید بی عرضه تر از این حرف ها باشم
که بخوام کاری انجام بدم.
اما خدا رو چه دیدی..

۳۰ ارديبهشت ۸۷ ، ۰۴:۴۸

Unknown

السلام علیک ایها صدیقه الشهیده...

۳۰ ارديبهشت ۸۷ ، ۰۵:۳۸

Unknown

به بزگی خدا نگاه کنید نه به بزگی گناهان خود

۳۰ ارديبهشت ۸۷ ، ۰۵:۳۹

لیلا

به بزرگی خدا نگاه کنید نه به بزرگی گناهان خود
بابت اشتباه بالایی عذز

۳۰ ارديبهشت ۸۷ ، ۱۰:۵۵

هنگامه

هرکه دل آرام دید٬

                              از دلش آرام رفت...



                                         ...
درهمه عمرم اگر

                   با تو نشینم دمی


حاصل عمر٬
                   آن دم است

                               باقی ایام رفت...

۳۰ ارديبهشت ۸۷ ، ۱۱:۰۲

Unknown

خدایا صد هزار مرتبه شکر

۳۱ ارديبهشت ۸۷ ، ۱۷:۱۴

Unknown

به کوچکی گناه منگرید، بلکه به بزرگی کسی بنگرید که نسبت به او گستاخی کرده اید