Unknown
دوشنبه, ۲۶ مرداد ۱۳۸۸، ۱۲:۳۰ ق.ظ
زنی با شعرهای همچنان از عشق ناگفته..
پ.ن : ولی من بر عکس شما نگاهم به من است
شاید سیاست حکم نکند این روزها به من نگاه کردن را..
اما من برایم مهم نیست این فراز و نشیب ها.
سرشار از یقین و امیدم..
میدانم که خدا -اگر ما درست بمانیم-
کمک مان میکند..
باید
امید مان را به جای فضا
به خدا بدهیم..
هر چه پیش بیاید مصلحت اوست
و ما بنده ایم و تسلیم اراده ی او..
پ.ن : کوه و صحرا پیش سیل بی قرار من یکی است
خون منصورم خزان و نوبهار من یکی است..
۸۸/۰۵/۲۶
همان است که خواست خواست او ست بدون چون و چرا
و دل ما می گیرید از این که چون و چرایمان زیاد است .