اللهی ترددی فی الآثار یعجب بعد المزار
واجمعنی الیک بخدمه توصلنی الیک

و قد لذت بک یا الهی...

متی غبت حتی تحتاج الی دلیل یدل علیک؟

کی رفته ای ز دل که تمنا کنم تو را ...



پ.ن : هر شبی ، روزی و  هر روز زوالی دارد
شب وصل من و
معشوق مرا آخر نیست

همه دانند که سودا زده ی دلشده را
چاره ، صبر است
ولیکن چه کند
قادر نیست!

ت . پ . ن :‌ باز هم از سعدی!