Unknown
جمعه, ۱۷ اسفند ۱۳۸۶، ۱۲:۳۰ ق.ظ
اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد
و مماتی ممات محمد و آل محمد
...
۱. این شیوه ی تاریخ است
حقیقت را اول نقد می کند و بعد به سخره اش می گیرد
آنقدر که مضحکه ی آدم های سرشناس گردد
بعد به دشمنی اش بر می خیزد و دشنامش می دهد
آنقدر که کودکانش به سنگ می زنند
و آخر
درست به موقع
به شکوه و عظمتش غبطه می خورد!
۲. سخت معتقدم خدا را برای غصه ها بیشتر باید شکر کرد.
مگر نه اینکه همه انسانیم و به هنگام شادی ، فراموش کار !
گاهی غم ها لطف خداست ..
۸۶/۱۲/۱۷
روزی از این جسارت برهنه که در من نشسته است
انبوه گریه های ساده خواهد روئید
اما نمی دانم کجا ...
با غمت خوش باش