از آن کبوتر های بی پروا که رفتند ،

یک مشت پر جا مانده بر بام  ِ رسیدن!

قیصر امین پور



‌۱. دلم خاک تنهای شلمچه را می خواهد...

۲. چل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبت
تدبیر ما به دست شراب دوساله بود!

۳. و العصر !
و  آخرین بوسه های پدرانه بر پیشانی معصوم نسل من!
و
مادران دست به دعا نگه داشته و چشم به راه مانده...

۴. من...
شوریده از های و هوی زمانه
به دامان سرخ و ساده ی تو پناه آوردم
و دلم - این دعای قدیمی-^* را
گواه مهربانی ات گرفتم!

من...
 بی آنکه چیزی باشم -زیر دست کریمت- بزرگ شدم
اما هرگز کوچکی هایم را از یاد نبردم!
و حالا می توانم به آسمان خیره شوم
به همان ستاره ...
و بی واهمه
دلم را با تو در میان بگذارم!

الحمدلله الذی نور وجه حبیبه!

*شاید دلم - این دعای قدیمی-
در آستانه ی نام تو
مستجاب شود

سید حسن حسینی