Unknown
پنجشنبه, ۶ تیر ۱۳۸۷، ۱۲:۳۰ ق.ظ
«من بیشتر از بیست سال است که آقای بهشتی را میشناسم
و در این مدت، حتی ندیدم یک کلمه ازکسی غیبت کند...»
امام (ره)
پ.ن : نمی تونم حسرتی رو که الان
با یاد آوری این جمله در وجودم هست
بنویسم..
و در این مدت، حتی ندیدم یک کلمه ازکسی غیبت کند...»
امام (ره)
پ.ن : نمی تونم حسرتی رو که الان
با یاد آوری این جمله در وجودم هست
بنویسم..
۸۷/۰۴/۰۶
توی زندگیم جو گیر بودم...
نمیشه آدمی رو که خصوصیاتش
به یه محیط نمی خوره همیشه
اونجا نگه داشت.
شاید قضیه ی ادامه تحصیل توی خارج از کشور و
اینها هم همه از جوگیری بوده.
من نه -بچه باحال- هستم
نه -فوق العاده-
نه -با عرضه-
نه - ادیب - و -شاعر-
نه -اهل- مطالعه.
نه - صاحب نظر-.
فقط میتونم بفهمم چه کسانی
این خصوصیات رو دارن.
و چه کسانی فقط اداش رو در میارن.
به نظرم یکی از فرق های ما با دیگه ملت ها
اینه که زیادی اهل ادا در آوردنیم.
من ذره ای دروغ یا غیبت اینجا ندیدم. ذره ای.
و حق دارم به خودمون بخندم که ادعای مسلمونی
داریم
اما جامعه ای ساختیم پر از سگ و گربه.
گبران متنفر از مسلمانی ما ~