« یکی از ملوک را دیدم که شبی در عشرت ، روز کرده بود
و در پایان مستی همی گفت :

ما را به جهان خوش تر از این یک دم نیست
کز نیک و بد اندیشه و از کس غم نیست...

درویشی به سرما برون خفته و گفت :

ای آنکه به اقبال تو در عالم نیست!
گیرم که غمت نیست ،
غم ما هم نیست ! »


پ.ن : شاعر در یک فراز عرفانی می فرمایند :

آخه می گی چی کار کنم ؟‌