Unknown
دوشنبه, ۱ مهر ۱۳۸۷، ۰۱:۳۰ ق.ظ
فسبح باسم ربک العظیم
فلا اقسم بمواقع النجوم
و انه لقسمٌ لو تعلمون عظیم
انه لقرآن الکریم..
پ.ن ۱ : معلوم شد که یک یا دو دقیقه
کم است برایم
که آرزویی به ذهنم برسد
قابل گفتن..
پ.ن ۲ : بهش گفتم : شما دارین توی یه برکه ی
کوچک و پست غرق میشید.
به نظر من اگه یه دریای آبرومندی پیدا کنید
برای غرق شدن اولی تر است.
پ.ن ۳ : امید قد تو می داشتم ز بخت بلند
نسیم زلف تو می خواستم ز عمر دراز..
کاش میشد به جای ساعت
چند سال زندگی را عقب کشید
یا یک عمر به جلو..
۸۷/۰۷/۰۱
من نبودما
سریدی ؟
دعا کردن من که فکر کردن نداره. معلومه دیگه :دی