Unknown
يكشنبه, ۱۰ آذر ۱۳۸۷، ۱۲:۳۰ ق.ظ
نه با تو ایم و نه بی تو
چه روزگار بدی...
افسوس که بی تو مردم
آرزوهایم مرد
روزهایم مرد
..
هنوز با لبخندهای تو کنار نیامده بودم
زود بود که بمیرم
و برای دست های تو
قایق بشوم..
حیف آن ترانه بود
که از انگشت هایت جاری نشد
و حیف من بود
که نمیرم..
دریغا یک ذره شب..
۸۷/۰۹/۱۰
اگه دوست داشتی بیا با هم بنویسیم.