هرچه نه یادِ تـــو ، فراموش به ...

پ.ن :

 ایمیل هایم را می خوانم..
از ناراحتی وسط روز می روم خانه..
می بینم حمید برایم نوشته است :

چو می توان به صبوری کشید جور عدو
چرا صبور نباشم که جور یار کشم..

آرام می شوم..