Unknown
شنبه, ۹ خرداد ۱۳۸۸، ۱۲:۳۰ ق.ظ
نمی دانی چه حسی عجیبی است که
که در خصوصی ترین کتاب زندگی ات
که گاهی فقط برای تبرک به چشم میگذاری اش..
دست نوشته ای را ببینی که احتمالا
کتاب را مثل هر بار تو با اشک خوانده است..
و آخر دلش نیامده که اشک هایش پنهان بماند..
برایم -سلام- نوشته ای..
برایت -سلام- فرستادم از راه دور..
و از دلی که به لطف خدا
دل بسته ی دست تو است..
سلام قوة رب الرحیم.
۸۸/۰۳/۰۹
سعی نکنید ربطشو به مطلب خودتون بفهمید... من مسئولیت بی ربطی شو قبل از تذکر شما بر عهده می گیرم... بالاخره مام اینجا بی خود رفت و آمد نداریم و اگه شما باور کنید یه چیزایی حالیمونه... من که گفته بودم دنیا کوچیکه... بگذریم...