درسته... اسرا سوره 17امه و اینه آیه ی فوق الغاده 87امین... من هنوز منظورتونو از بیت یا مصراع نگرفتم گرچه دیگه به فکر کردن روی نوشته های این وبلاگ عادت کردم... می گن ترکش موجب مرضه... ولی یه سوال: واقعا چرا این قدر پیچیده می نویسید؟ اگه می خواید کسی به جز خودش نفهمه چرا یه محیط خصوصی ترو امتحان نمی کنید که فقط خودش بخونه و غریبه هایی مثل من برا خودشون برداشت بی خود نکنن از حرف دلتون؟ با این حال این روش بزرگانه... منم دوستش دارم... اول از همه روش خود خداست برای برقراری ارتباط با فطرت بنده هاش... این که با آیاتش طوری باهاشون حرف بزنه که هرکس به اقتضای حال خودش اونارو درک کنه و با خودش خدا رو بشناسه... پیچیده و در عین حال ساده... فکر کنم پائولو کوئلیو بهش می گفت عطیه... پس یعنی اگه من نفهمم اشکال از منه... چه تو راه بندگی و چه... باشه من پاش می ایستم آقای ممتاز... می خوام آخر این راهو ببینم... الهی به امید تو...
خودش یعنی خود خدا... به خودم اجازه نمی دم کس دیگه ای جز خدا رو تو این مسئله وارد کنم . دوست ندارم برداشت دیگه ای بکنید... لااقل تقریبا مطمئنم فعلا جز خدا هیچ کس منظورتونو واقعا نمی فهمه... و به نظرم این چیزیه که خودتون می خواید... به هرحال اگر خواصی هستن که منظور شما رو می فهمن خوش به حالشون و خدا رو شکر که تنها نیستید و من عذر می خوام... راستی این حرفا یه مقداری واقعیته... همین.
الا رحمة من ربک ان فضله کان علیک کبیرا
آیه ی ﴿87﴾ هست..
آیه ی ۱۷
وکم اهلکنا من القرون من بعد نوح وکفی
بربک بذنوب عباده خبیرا بصیرا ﴿17﴾
احتمالا اشتباه تایپی باشه...