Unknown
دوشنبه, ۵ دی ۱۳۹۰، ۱۲:۳۰ ق.ظ
دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شده ام بی سر و سامان که مپرس ...
پ.ن : عسی ربی ان یهدینی سواء السبیل
سوره مبارکه قصص
آیه ی شریفه ی ۲۲
به اشکی که در قنوت می لغزید قسم
و به نمازهایی که ساعت خواب می ماند
اما لطف تو نه ...
من بنده ی تو ام.
و امید دارم به رحمتت که
نجاتم بدهی از عذاب آن روز سخت...
۹۰/۱۰/۰۵