Unknown
سه شنبه, ۲۳ فروردين ۱۳۸۴، ۱۲:۳۰ ق.ظ
لحظات تلخ امروز هرگز فراموشم نمی شود.
برای اولین بار در زندگی احساس اکید ناامیدی کردم..
«نادیده گرفتن دیگران».. «احمق فرض کردن دوستان» و ...
همه شاید لجاجت سایه ی من است!
اما گاهی گمان میکنم این بازی کلمات «سُمعه»* و یا
«فرار از روبرو!» با خیالی خام و زیرکانه است...
*سمعه در اصطلاح اهل فقه ریا در شنیدن است
۸۴/۰۱/۲۳
خیلی قشنگ می نویسی
و وبلاگ قشنگی داری
ما تولد گرفتیم
می یای؟