Unknown
شنبه, ۱۲ شهریور ۱۳۸۴، ۱۲:۳۰ ق.ظ
برای من آن بالا تمام زیبایی اش این است که
-آدمها و دست و پا زدن های مسخره شان را-
به اندازه ی حقیقی اش نزدیکتر می بینم....
شاید
سکوت آن بالا همه اش محصول کمرنگی این
غوطه خوردن های بی هدف آنهاست...
٫٬ گفتم که :
« خواب »
در چشمهایمان به شهادت رسیده است
گفتی که :
خوبترینی !...
آری ...من خوبم!!
اما ...
نام مرا
بر لب مبند که مسموم می شوی .
من داغ دیده ام !!!(بر وزن همان....)
بنشین ، کنار حادثه بنشین !
یاد را به حافظه بسپار !
۸۴/۰۶/۱۲
وبلاگ جالبیه...
یه سر بیا تو سایت ما و اگر هم خواستی با ما همکاری کنی حتما با ما تماس بگر.
مرسی...
فعلا.