Unknown
يكشنبه, ۱۰ مهر ۱۳۸۴، ۰۱:۳۰ ق.ظ
آن شب ستاره ای خُرد
از فرط خستگی مُرد!
پ.ن: وظیفه دارم نگذارم دوستانم
در همهمه ی این همه خستگی غرق شوند..
باور کن گاهی خودم را فراموش میکنم..
نمی توانم نگران ببینمشان...
می دانم برای آنها هم روزی، تنها یک خاطره ی
متوسط خواهم بود.
پ.ن: کانال ۲-زود!
از فرط خستگی مُرد!
پ.ن: وظیفه دارم نگذارم دوستانم
در همهمه ی این همه خستگی غرق شوند..
باور کن گاهی خودم را فراموش میکنم..
نمی توانم نگران ببینمشان...
می دانم برای آنها هم روزی، تنها یک خاطره ی
متوسط خواهم بود.
پ.ن: کانال ۲-زود!
۸۴/۰۷/۱۰
البته به جز تو!!