دوباره با سلام تو ، تازه ی تازه میشوم....
سه شنبه, ۱۲ مهر ۱۳۸۴، ۰۱:۳۰ ق.ظ
شـهر رمضان الذی...
والیلی وای لیلی لیلی والیلی
واویلی یا واعویلی ویلی واویلی...
روزم شب از محالی خوابی خیالی
از موی او نال و نالان مویی و نالی
نعل سمندش از خاک بر شده تا افلاک
در غم او رشک مجنونم من و دل حالی
جانا!
بدرالدجایی...دام دلهایی..
از رشک تو
زهره گویان: رو چه آرایی؟؟
از رخ خوبت هیهات، مه به فلک شه مات!
مانده چو گو ، سر به چوگان، من سودایی...
جامم پر از دنانی راحی ریحانی
ای لاله رو داغ جانان داغ جانانی
شور نشاطش در چنگ
شعلع ی آتش رنگ
از تَف او آتش افشان شد دم انسانی...
پ.ن:
دجا یعنی تاریکی و ظلمت.
دنان یعنی خرامان.
راح به معنای شادمانی و گاهی مستی و شراب است
۸۴/۰۷/۱۲
JaSa