Unknown
شنبه, ۲۴ دی ۱۳۸۴، ۱۲:۳۰ ق.ظ
من و تو
تنها وجه اشتراک این همه شب بودیم
و تو تنها نقطه تمایز من با اینهمه شب ....
حرفهای ناگفته و یا ناگفتنی بسیار مانده هنوز
و باز باید نشست انتظار کشید...
تا شاید فرشته ای ...
وعده داده بودی روشنایی چشم هایت را
و گفته اند که « الکریم اذا وعد وفی »
و هیچ فرقی نمی کند که همه چیز سر جای خودش باشد یا نباشد !
.. هیچ دل نگران نیستم که من از آنسوی پنجره نادیده می شوم!
و حتی اینکه ماه در پنجره من پیدا نیست
که الکریم اذا وعد وفی...
۸۴/۱۰/۲۴