امروز پشت یک کارت پستال ..یادداشتی را دیدم که یکی از دوستان چهار سال پیش برایم نوشته بود:(با هند رایتینگ افتضاح یک ایرلندی متعصب البته!)

Never let that spark that makes you so loved disappear...  /e

فکر کردم: «تو این چند سال خیلی تغییر کرده‌ام.»  دیگر از آن «جرقه» چیزی باقی نمانده.  آن «جرقه»ی لعنتی، آن خنده‌های بی‌دغدغه، آن آدم گرم الکی خوش را انگار، جایی گم کرده باشم. فکر کردم: «چه‌قدر زود آدم‌ها عوض می‌شوند.»  لبخند تلخی زدم..معولا کار بهتری نمیشه کرد..!..