دل من در هوس روی تو ای مونس جان

همچو خاکی است که در دست نسیم افتاده...



پ.ن : احساس می کنم سربازانم در برابر چشمانم
یکی یکی کشته می شوند
و من باید بایستم تا از آن گوشه ی حادثه تیری بیاید
و نگذارد تا غرور نیمه جانم زجر بکشد...

پ.ن : چند قدم به رهایی بیشتر نمانده...
اما
من از رهایی نیز می ترسم!

این روزها مدام دلشوره های قدیمی
و اضطراب های سال خورده
تعقیبم می کنند...

چند قدم....

مهتاب مرده است
در من ستاره نیست
اما به چشم تو سوگند می خورم :

از آسمان پُرم!