دل آرام



بایگانی

۴۵ مطلب در بهمن ۱۳۸۳ ثبت شده است

سه شنبه, ۲۰ بهمن ۱۳۸۳، ۱۲:۳۰ ق.ظ
یخ های سرخ...
شکل درهمی از دوم شخص مشکوک!
قطعه ی سرد موسیقی کلاسیک..
آندانتینو سمپلیس
و بهار مرده ی چایکوفسکی
...
گلو له های برفی
خطر خاصی ندارند
جز آنکه قلب ها را نشانه روند!
۴ نظر ۲۰ بهمن ۸۳ ، ۰۰:۳۰

دوشنبه, ۱۹ بهمن ۱۳۸۳، ۱۲:۳۰ ق.ظ
 مرا فریب باش!

آرام کن....

                                                      E se 
                              anche il sorgere del sole 
                                      ci trovasse ancora insieme,
                                    per favore dimmi no,
                                  rende stupidi anche I saggi
                                       l`amore, amore mio
۱ نظر ۱۹ بهمن ۸۳ ، ۰۰:۳۰

دوشنبه, ۱۹ بهمن ۱۳۸۳، ۱۲:۳۰ ق.ظ

بیا ره توشه برداریم...
قدم در راه بی برگشت بگذاریم..

پ.ن:گاهی اسلحه ام سکوت است
 و گاهی متوجه می شوم که
برای پخت املت
لااقل باید
 یک تخم مرغ شکست!

۳ نظر ۱۹ بهمن ۸۳ ، ۰۰:۳۰

يكشنبه, ۱۸ بهمن ۱۳۸۳، ۱۲:۳۰ ق.ظ
--کسل کننده ترین روزها را می گذرانم..
نه اشتباه می کنی!
آدم ضعیفی نیستم و نیازی هم به دلسوزی ندارم..
فقط کاملا خسته شده ام..
آدمها-صحبت ها-حوادث..
همه و همه تکراری و بی محتوا!

--«من به مرگم راضی ام!
اما نمی آید اجل
بخت بد بین!
از اجل هم ناز می باید کشید


--سلامی به گرمی «سینجر گاز» با ضمانت چهار ساله!

--آخرین هم باید ضرباهنگ محزون بنان باشد..
آمد
آمد اما در نگاهش آن نوازش ها نبود..
۱ نظر ۱۸ بهمن ۸۳ ، ۰۰:۳۰

شنبه, ۱۷ بهمن ۱۳۸۳، ۱۲:۳۰ ق.ظ
از این سروده ی -وحشی بافقی- لذت مبهمی می برم؛

«وحشی دشت معاصی را
چند روزی پر دهید
تا کجا خواهد رمید
آخر
شکار رحمت است!»

i'm tryin' to make the clouds look right now
change the patterns in my life
vicious circles everywhere
the colors they don't match no more
coz i'm writing on the walls

۰ نظر ۱۷ بهمن ۸۳ ، ۰۰:۳۰

شنبه, ۱۷ بهمن ۱۳۸۳، ۱۲:۳۰ ق.ظ

اگر «منصور حلاج» نبود
بسیاری حتی همین دو کلمه ی عربی را نیز نمی دانستند!!!

«انا الحق»

۱ نظر ۱۷ بهمن ۸۳ ، ۰۰:۳۰

جمعه, ۱۶ بهمن ۱۳۸۳، ۱۲:۳۰ ق.ظ

۱-فقط کسانی که شخصیت محکمی  ندارند به دنبال نظم در کارهای خود هستند.
        
                                                                               «آلبرت کامو»
۲-آرام..
   بر دوش شبانه ی کاج
   یا کودکی که تا پنـج!
  «دوست میدارد»!

۳- من آن بیگانه از خویشم،
که چون دیوار کهنه
 در دل ویرانه ها
تنها
به مرگ خویش می اندیشم!

۴- بدترین کلام گاهی سکوت است آنگاه که میدانی رنگ های زیباترین نقش گلیم
کهنه را باران های سیاه محو می کند...
 از خود دفاع نمی کنم...
 شاید نوعی خواهش است:
                         
                        «خسته شدم،خسته ز دیوارها  
                         عشق مگر پنجره پرور شود
                         
                          در قفسم آینه ای نصب کن
                          تا پر و بالم دو برابر شود!»

    

۲ نظر ۱۶ بهمن ۸۳ ، ۰۰:۳۰

پنجشنبه, ۱۵ بهمن ۱۳۸۳، ۱۲:۳۰ ق.ظ

مومنان آیینه یکدیگرند

لیک... اما..آه!
خنجر می زنند
عارفان هم گاهگاه از پشت سر
فی سبیل الله خنجر می زنند

۰ نظر ۱۵ بهمن ۸۳ ، ۰۰:۳۰

پنجشنبه, ۱۵ بهمن ۱۳۸۳، ۱۲:۳۰ ق.ظ

و بیشتر مردم عامّه آنند که باطل ممتنع را دوست دارند ....

                                                                              « تاریخ بیهقی»
                

۳ نظر ۱۵ بهمن ۸۳ ، ۰۰:۳۰

چهارشنبه, ۱۴ بهمن ۱۳۸۳، ۱۲:۳۰ ق.ظ
و حزنی الی الــله....
۳ نظر ۱۴ بهمن ۸۳ ، ۰۰:۳۰