و لا اخبرنا بفضلک عنک یا کریم...

چون سیل به دریای تو آرام گرفتیم...



پ.ن : غرّی غیری..
برو دیگری را فریب ده!
علی را نمی توانی فریب دهی!
..

پ.ن : دوره ، دوره ی لیلی است و .. شاهدان عینی!

از همان دوره ها که سید در وصفش می گوید :

صف آرایی لشکر عاشقی
به فرمانده هان هوس می رسد..

پ.ن : به قول سعدی :
دل شوریده ی ما .. عالم اندیشه ی ماست!

السلام علیک یابن فاطمة الزهراء..

بترس از شعر آخر من ..
و آخر شعرهای من.
خط هایی که با هیچ
گریه ی دیگری
پاک نمی شوند
و آرزویی که دیگر هرگز
به صلیب کشیده نشد
و  دست دشنه ها
به لبخندهایش..نرسید.

بترس از دلهره های ناب
وقتی برای هیچ دعایی
بی تابی نمیکنند..

بترس از سرهای به زیر..
و زنی که از چشم های من
تاریکی شب را
مو به مو
می بافد..



پ.ن : ولی زن  ، همیشه قسم می خورد
به حسرت هایش.
بس که بزرگ بودند...

پ.ن : ترسم آن روز که مردانِ سرانجام آیند
این جماعت همه با بقچه ی حمام آیند!

پ.ن : ببین..عاشق صدای استاد بودم
اما حالا حالم به هم می خورد ازش.
یک لحظه هم نمی توانم تحملش کنم..
تو دیگر جای خود داری.

پ.ن : تو فریب من را نخور.
من هم دیگر فریب تو را ..
ببینیم دست آخر چه کسی فریب خورده است..