دل آرام



بایگانی

۲۲ مطلب در خرداد ۱۳۸۶ ثبت شده است

پنجشنبه, ۳۱ خرداد ۱۳۸۶، ۰۱:۳۰ ق.ظ

دوست دارم بروم ، سر به سرم نگذارید
گریه ام را به حساب سفرم نگذارید

دوست دارم که به پابوسی باران بروم
آسمان گفته که پا روی پرم نگذارید

این قدر آینه ها را به رخ من نکشید
این قدر داغ جنون بر جگرم نگذارید!

چشم آبی تر از آیــینه گرفتارم کرد
بس کنید !
این همه دل دور و برم نگذارید!

آخرین حرف من این است :
زمینی نشوید!
...
فقط از حال زمین ...بی خبرم مگذارید!



پ.ن :‌ آبی...
  آبی....
آبی تر !

پ.ن : درد انسان ، انسان متعالی، تنهایی و عشق است...

* شاید کمتر صحبتی از شریعتی چنین با حال و روز این روزهایم
دمساز و رفیق باشد...

دریغ از ابتذال روزمره که آدمی را از بیگانگی با جامعه ی خویش می رهاند...!

پ.ن : دست خودم نیست
جسارت این روزهایم میراث وفادار سال ها سکوت و محبت است!
این روزها خواب هایم بوی اطلسی گرفته اند و مریم...
و بوی سبزه و این جاده ی باریک پر از گل که هر روز ،
هر وقت که دلم می گیرد از
نگاه های دریده آدم های اطرافم ،
حرف تازه ای دارد از خاطره هایی که زخم خورده ی سرنوشت مانده اند
بر تک تک برگ های این قصه ی رو به اتمام...

پ.ن : من از اوون آسموون آبی می خوام
من از اوون وقتای بی تابی می خوام...

۱۰ نظر ۳۱ خرداد ۸۶ ، ۰۱:۳۰

سه شنبه, ۲۹ خرداد ۱۳۸۶، ۰۱:۳۰ ق.ظ

گرمی عشق تو را باز به یاد آوردم...



پ.ن : نکند تب دارم؟!

۳ نظر ۲۹ خرداد ۸۶ ، ۰۱:۳۰

يكشنبه, ۲۷ خرداد ۱۳۸۶، ۰۱:۳۰ ق.ظ

هرگز نشد که درد کسی را دوا کنی
من می شناسمت بلدی مبتلا کنی

من می شناسمت تو همان حس رفتنی
وا مانده ام که با من خسته چه ها کنی

تو تنگنای یک قفسی من پرنده ات
در حسرتم مرا به درونت رها کنی

من دوزخم، جهنمی از حسرتم، و تو...
انگار گفته اند تو باید دعا کنی

انگار گفته اند بهشت برین تو باش
تا در قنوت آخر من ربّنا کنی

من بیت بیت ، قطعه به قطعه ، غزل غزل
تقدیم می شوم به تو تا مرحبا کنی

تو برگ برگ ، صفحه به صفحه ، ورق ورق
می سوزی ام بی آنکه یکی را نگا کنی

یک بوسه ... یک نگاه ... و حتی... خودت بگو
من قانعم به هر چه برایم سوا کنی

آیینه ام شکسته ، شکسته ولی زلال
آیینه ام و منتظرم تا که "ها" کنی

برهان...

این شعر قشنگ برهان را امروز یکبار دوبار
نه چندبار خواندم...




پ.ن : به تمامی آینه ها منتقدم
لیکن
باید بیشتر از این
ها مراقب سایه ام باشم
تا کسی را لگد نکند
حتی مورچه ای که خواب اقیانوس می بیند!

پ.ن :‌

گر مِی نخوری ،‌ طعنه مزن مستان را...


پ.ن :
هنوز هم این آیکون های خنده ات از راه دور
گرم نگه داشته است
آتشی را که دود می کند این روزها...

۳ نظر ۲۷ خرداد ۸۶ ، ۰۱:۳۰

شنبه, ۲۶ خرداد ۱۳۸۶، ۰۱:۳۰ ق.ظ

گریه نمی کنم من

که شاد نباشه دشمن ...



دل من صیغه ی غریبی است!
صرف نمی شود گاهی
نمی فهمم
که دلم می سوزد
یا دلم می گیرد از آدم ها...

۴ نظر ۲۶ خرداد ۸۶ ، ۰۱:۳۰

جمعه, ۲۵ خرداد ۱۳۸۶، ۰۱:۳۰ ق.ظ

ای شفق است یا فلق؟
مغرب و مشرقم بگو
من به کجا رسیده ام
جان دقایقم بگو

آینه در جواب من - باز
سکوت می کند
باز چه می شود مرا
ای تو حقایقم بگو

جان، همه شوق گشته ام.
طعنه ی ناشنیده را
در همه حال خوب من
با تو موافقم
بگو!

پاک کن از حافظه ات
شور غزل های مرا
شاعر مرده ام بخوان
گور علایقم بگو ،

-با من کور و کر- ولی
واژه به تصویر مکش
منظره های عقل را
با من سابقم! بگو !

من که هر آنچه داشتم
اول ره گذاشتم
حال برای چون تویی
اگر که لایقم بگو!

یا به زوال می روم
یا به کمال می رسم
یکسره کن کار مرا
بگو که عاشقم
بگو!



پ.ن :‌ چی بگم؟
چیزه تازه ای که نیست!

آسمان دلش گرفته است...

-ترجیع بند هر روز در پاریس!-

پ.ن :‌ یک تصمیم سریع!
خدا کنه سخت پشیمون نشم!
طبق معمول!

۶ نظر ۲۵ خرداد ۸۶ ، ۰۱:۳۰

پنجشنبه, ۲۴ خرداد ۱۳۸۶، ۰۱:۳۰ ق.ظ

من که باشم  ، که در سوگ تو باشم!



پ.ن :
ما رایت الا جمیلا !

زیبایی شکسته را به تو تقدیم می کنم
تا لبخند بقیع را در آینه اش لمس کنی...

۲۴ خرداد ۸۶ ، ۰۱:۳۰

چهارشنبه, ۲۳ خرداد ۱۳۸۶، ۰۱:۳۰ ق.ظ

آه از این دل که به صد بند ، نمیگیرد پند ...



حسابم را با همه تسویه کرده ام
جز با چشمانت ...
حسابم را با همه تسویه کرده ام
حتی با مرگ!

پ.ن : خورشید در آسمان اتفاق کمی نیست...

پ.ن :‌ منتظر شب می مانم تا برایت کمی گله کنم
و تو اصلا نخوانی...
از صبح منتظر شبم...
اینجا شب ها هم آفتابی است...

نگو برای چه پنجره را بسته ام!
از نور بدم می آید!

پ.ن : ندای یعقوب نبی را تکرار میکنم که از رحمت خدا
نامید نمی شوند مگر ...

زلف سیاه تو بوی پیراهن یوسف است
پس بی شکیب باش
که چشمان پدر سفید شد
از اشک...

و حزنی الی الله...

پ.ن :‌ چقدر برایت بنویستم که نخوانی و جواب ندهی؟!
و نفهمی که دلخوشی های روزانه ام
این دست نوشته های شبانه است
که حتی یکی
محض رضای خدا
به دستت نمی رسد!

پ.ن :‌

 اگر مجنون دل شوریده ای داشت
دل لیـلی از او شوریده تر بود...

۹ نظر ۲۳ خرداد ۸۶ ، ۰۱:۳۰

سه شنبه, ۲۲ خرداد ۱۳۸۶، ۰۱:۳۰ ق.ظ

هر چه غیر از ذکر یار از یاد رندان می رود...



پ.ن :
برای تو .. .

پ.ن :‌ زنگ زده از روبروی صحن حرم
میگه خداحافظی می کنم.
گوشی رو میدم خودت حرف بزنی . ..

میگم :

خدایا عاشقم!
عاشق ترم کن!

السلام علیک یا غریب (قریب) الغرباء !
السلام علیک یا معین الضعفا ...

۲۲ خرداد ۸۶ ، ۰۱:۳۰

دوشنبه, ۲۱ خرداد ۱۳۸۶، ۰۱:۳۰ ق.ظ

یادگار من است این درخت
که خستگی تبرت را می گیرد!

عمیق تر بزن!


پ.ن :‌ فهموندم بعضی مطالب سخته...
مثلا من نتونستم به اینا بفهمونم از سگ جماعت بدم میاد!
قشنگی پاریس به اینه که یا خود این جماعت حضور دارن
یا محصولات جانبی شون...
ملت هم کلی حال میکنن!

پ.ن :‌ استاد عزیز کنجکاوانه
به من میگه شما مریض نمیشین اینهمه سبزیجات می خورین!؟
منم کنجکاوانه گفتم :
یعنی فکر میکنین قورباغه مقوی تره؟

پ.ن : در طول سفر با این دوست مکزیکی! هم اتاق بودم
نیمه های شب احساس کردم داره توی خواب میگه :

محمد! کومو استاس!!!؟!!

منم بی مرامی نکردم صداش رو ضبط کردم همون نصف شب!
۲۰ یورو فروختم !

پ.ن : شب آخر من رفتم بالا نماز بخونم برگشتم دیدم بچه ها
همه توی آسمونها هستن :دی
بهم گفتن آواز شاد بخونم !

بیا ای ساقی ... !

دوستی گفت :‌
مرده شور شادی ات را ببرند! ( با این مضمون!)

۳۳ نظر ۲۱ خرداد ۸۶ ، ۰۱:۳۰

شنبه, ۱۹ خرداد ۱۳۸۶، ۰۱:۳۰ ق.ظ

روشن روان عاشق ، از تیره شب ننالد
داند که روز گردد روزی شب شبانان ...



پ.ن :‌ یادش به خیر
دکتر پیشوایی می گفت :

اولین مرتبت راه ، تر دامنی ست...

پ.ن :
گاهی تمام لذت زندگی در این است
که کمی از عمق این آیه ی عزیز را بفهمی که :

ان تنصرالله ینصرکم و یثبت اقدامکم...

پ.ن : سکوتی در کار نبود...
این هفته به هیچ کس و هیچ چیز دسترسی نداشتم
اما از قبل خواسته بودم که پست قبلی را به موقع
برایم بنویسند...

به جد معتقدم که
در زمانه ی ما از محمد نگفتن جرم است و از علی نگفتن ، جنایت...

پ.ن : حس می کنم این روزها سریع پیر می شوم
اما هنوز هم وقتی به آنجا می رسم که :
اسئلک حبک و حب من یحبک ،
از شوق تمام تنم می لرزد...

پ.ن : خواب دیدم که آتش گرفته ام و می دوم!
تمام دشت را سوزاندم...

۲ نظر ۱۹ خرداد ۸۶ ، ۰۱:۳۰