یا ایها الذین آمنوا : اتقوا الله وقولوا قولا سدیدا
یصلح لکم اعمالکم
و یغفر لکم ذنوبکم
و من یطع الله و رسوله
فقد فاز فوزا عظیما !



۱. کشور کوچکی بود ، دلش.
آنقدر که در همان جنگ نخست جهانی
به دست نازی های سر کوچه شان
اسیر شد.
دردش فقط -بود و نبود- بود و
از قضا
همیشه یکی بود و یکی نبود.
همه را به یک چشم میدید
اما چشم دیدن خیلی ها را نداشت.
حافظ که می خواند عاشق میشد و
با مولوی عارف.
گاهی هم با صدای معین می رقصید!
آدم و درخت و خدا برایش فرقی نداشت
همه را برای خودش می خواست!

( برگرفته از دفتر خاطراتی که
هر جا رفتم
و هر کسی را دیدم
صفحه ای از آن را  یافتم.)
۲. به دلیل ترس از قیامتو عقوبت حرف جاهلانه ای که نوشته بود
در تاریخ 3 آبان 1390 حذف شد

ربنا اننا ظلمنا انفسنا و ان لم تغفرلنا
و ترحمنا لنکونن من الخاسرین ..

۳. دلم از خیلی چیزها گرفته است.
دیروز از همان روزها بود که دیوانه شده بودم.
دلم دیوار می خواست که سرم را محکم بکوبم
به سختی اش.
آیه ها جوابم کرده بودند تا به اینجا رسیدم :

یا ایها الذین آمنوا : اتقوا الله وقولوا قولا سدیدا
یصلح لکم اعمالکم
و یغفر لکم ذنوبکم
و من یطع الله و رسوله
فقد فاز فوزا عظیما

از خدا ممنونم...!
مثل همیشه.

الحمدلله الذی نور وجه حبیبه...