بدین ترانه غم از دل به در توانی کرد..



من سازنده ی آهنگ های بزرگم..آهنگ های ماندگار.
ترانه هایی ساخته ام برای روزهای بعد از مرگم
تا دل های زنده را بمیراند..ملودی هایی که
از همه ی خوبی ها فقط کمی داشتند..
و از بدی ها هیچ نداشتند و برای همین
تبدیل به زمزمه ی هیچ کس نشدند..

ترانه ها هر چه مهجور تر ..زیبا ترند.
و هر چه شکسته تر .. عمیق تر ..

من آهنگ هایی ساخته ام که جز تو
دل هیچ کسی را نلرزاند
و به غیر از چشمان تو
نگاه هیچ کسی را نخواست..

آهنگ های من زندگی کردن را بلد نبودند
و هیچ وقت بدون اجازه نمی خندیدند
اما تا دلت بخواهد
بی اختیار گریه می کردند
و جلوی چشم آدم های بی درد و پر مدعا
سر به زیر و گاهی ساکت بودند..

آهنگ های من .. برای آنکه شنیده شوند
گدایی نکردند
و برای آنکه به دل بنشینند
تقلا نمی کردند..
آهنگ های من
جای هیچ ترانه ای را تنگ نمی کنند
و زمزمه ی هیچ لبی را نمی خواهند..


پ.ن : لعنت به روزهای بعد از تو ..