Unknown
شنبه, ۷ آذر ۱۳۸۸، ۱۲:۳۰ ق.ظ
عید رخسار تو کو تا عاشقان
در قفایت جان خود قربان کنند..
پ.ن :
برای من همین دعاهای نورانی منسوب به ائمه
تک تک شان معجزه است..
روشن تر از دست موسی
و یا نفس عیسی ..
پ.ن : بگذار بگویم چه عکس هایی را دوست دارم
چه منظره هایی را ..
آنهایی که خورشید از دور می تابد
به ظلمات..به تاریکی..
و تاریکی روشن می شود
و با رنگ ها جان می گیرد
و مدام خاطرش می ماند
که تمام رنگ ها از همان نور است
و گر نه همه چیز تیره و تاریک خواهد ماند..
منظره ی دست هایی که رو به آسمان اند
یا چشم هایی که بغض دارند
اما هنوز می خندند
که لا ییاس من روح الله الا القوم الکافرون..
دل هایی را دوست دارم
که بی دلیل حتی
آغوش می گشایند
رحم می کنند ..
بر آنها که مدام فراموش می کنند..
پ.ن : و اسعدنی بتقویک ..
۸۸/۰۹/۰۷
پر از آرامش...