باید قدر غم را فهمید..
غم را برای آدم های شبیه من آفریده اند
که انگار حق همه را می شناسند
غیر از حق الله را .

من حالا خوب میدانم..خدا را به خاطر این دردها
باید بیشتر شکر کنم..
غصه هایی که همه بهانه اند
تا چشم های من یاد تو کنند..
و لب های من اسم تو را زمزمه کنند.

افسوس که هنوز من خوابم
و نمی فهمم..
و صد افسوس که نخواهم فهمید ..

خدایا من رو به جهالت سابق بر نگردان..
خدایا من رو از شر خودم نجات بده ..

۱. خدایا ..من به تو شکایت می برم
از دست هایی که میتوانستم بگیرم و نمی توانم دیگر.
از چهره هایی که تو را به یاد من می آوردند و
نمی بینم دیگر ..
یا الله
یا رحمان
یا سابغ النعم
یا دافع النقم
یا نور المستوحشین فی ظلم..

۲. در قرآن آمده است که اگر کسی بمیرد و کافر باشد
اهل جهنم است و تا ابد در جهنم می ماند..
یعنی اگر همان هایی که کافر بودند و مردند
مثل بعضی دوستانشان که بعد از مدتی ایمان آورند
زنده بودند و ایمان می آوردند..از عذاب جاودان جهنم نجات پیدا می کردند.
یعنی چند ماه..چند روز..چند ساعت ... چند لحظه در این دنیا
می تواند زندگی جاوید آدمی را برای همیشه تغییر دهد.

پس ارزش هر لحظه از زندگی بی نهایت است..

ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا
و هب لنا من لدنک رحمه
انک انت الوهاب

۳. آدم سرنوشت بعضی ها را که می بیند..می ترسد.
علامه بودند..مرید داشتند...قرآن را زبر می خواندند
ولی با یک امتحان و فتنه ..دنیا و آخرتشان را خراب کردند.

ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد..