شاید لب هایم از یاد تو غافل مانده باشد
اما تو را قسم میدهم به همین امشب
که وقتی اسم تو آمد
اشک در چشمم بی طاقت شده بود
و مشتاق بود که رسوایم کند . ..
من هنوز به دست های تو معتقدم
و به محبتی که بی اختیار
و بی آنکه حتی کلمه ای حرف همراهش باشد
به من سپردی..
من هنوز بر همان عهدم..
و به لطف خدا .. به لطف خدا خیانت نمی کنم
و نیستم از آن دسته که
 من یعبد الله علی حرف ..
من از آینده که هیچ
از گذشته هم بی خبرم
و نمی دانم کجا برای دلم دعا کردی
بی آنکه بدانم..
چراغم باش
در این ظلمات ..
و بالنجم هم یهتدون