Unknown
دوشنبه, ۹ آبان ۱۳۸۴، ۱۲:۳۰ ق.ظ
و اگر خفه ام کنند
سازش نخواهم کرد
وحقیقت را قربانی مصلحت نمی کنم
و اما آن قوم-اگر موفق شوند و مرا بر دار کشند
و یا همچون عین القضاة شمع آجین کنند
یا مانند ژور دانو در آتشم بسوزانند
حسرت شنیدن یک آخ را هم بر دلشان خواهم گذاشت!
پ.ن: به یاد آن معلم شهید!
پ.ن: حسرت آه را نیز...
۸۴/۰۸/۰۹
عابر شوم به شکل معابر نمی شوی
هم از تن مترسکی ام دل نمی کنی
هم در کنار خود متصور نمی شوی
بیهوده است سعی کنی مثل من شوی
من حاضرم به کفر تو حاضر نمی شوی!!!