روز آخر ماه رمضان است..
برای من ماه رمضان عجیبی بود،
سفره ی بی تکلف و چای داغ مادربزرگ!
بیشتر ، مزه ی حجة الوداع میداد!
این سخن را تنها من و تو می فهمیم..
تمام این سختیها برای رضایت توست
و هر چه هست تمام، محبت توست...
و من کوچه کوچه این هفت شهر عاشقی را خواهم گشت..
فرصت محدود و مصاحبت کوتاه!
و دلها به محبتت امیدوار و به عهدت پایبند...
باید برویم، بادها منتظرند
همچون دل‌ِ غنچه وقت تنگی داریم

---

* خدایا!
برای ما جز رضای تو آرزویی نمانده است
و جز ان تنصر الله ینصرکم ..ت هدفی!
و جز به یاری و محبتت نیست که توفیق یابیم!
به قصور خود بیش از همه وقت معترف
و به لطف و رحمت بیش از همه وقت امیدوار!
اللهم اهل الکبریاء و العظمه
و اهل الجود و الجبروت...

---

این شعر بسیار زیبا از «سید» هم هدیه ای از طرف روح بزگوارش
به مناسبت عید فطر!(پیشاپیش تبریک می گویم)
بیشترین دلخوشی دیده‌ام     منظره ی  کوه دماوند بود
روح‌ِ من از روز ازل لهجه داشت  «گند» مکان در نظرم «قند» بود!!!
مزد من از چشم شما اشک ناب  وز دگران د‌ِشنة لبخند بود
پاسخ فریاد زلال‌ِ شما                چرخش شلاق و کمربند بود
حرف شما حرمت استاد و علم    تکیه بر آیات خداوند بود
امر به حق‌جویی و صدق و صفا    نهی ز مکاری و ترفند بود
جان و دلم رودکی‌ِ اشتیاق         خواهشتان قلب سمرقند بود
گرچه جدا می‌شوم از جمعتان     پای دلم بسته ی  پیوند بود
حق‌طلبی سخت‌ترین «واحد» است!
واحد سختی که خوشایند بود
خوش «محک تجربه» را یافتید      این هم از الطاف‌ِ خداوند بود
حق‌طلبان: زمرة شایستگان       بوده و هستند ، و خواهند بود
من که شدم «صفر» در این آزمون   نمرة «اخوان صفا» چند بود؟؟!!