زخم تن است و شاید بهتر شود دوباره

یاران! چه چاره سازم با روح پاره پاره؟

با آن غرور رعنا! ،

یارب عنایتی،  تا

نومید بر نگردد ـ این بار ـ دست چاره!

روح مرا تکان داد  پیراهن تو در باد

ماهت به سجده افتاد!

در این شب بهاره

در حیرتم چه رازی است

در پشت این غم تو

ترکیب دلنوازی است:

ماه و شب و ستاره

چشمان بی گناهت،

گاهی زلال مهتاب

آیینه نگاهت،

گاهی پر از غباره!

...