گل که در باغ شکفت

گفتنیهای معطر را گفت.

گل که در باغ شکفت

می‌توان گفت که این جنس لطیف

باید از پنجره ی باد

                    به اقصای بلاد

هیچ صادر نشود؟

مثل این است که:

                      آدم ـ آدم؟ ـ

روی یک تکه مقوا بنویسد که:

                                      زمین برهوت

باید اصلاً به خیال دهن تب زده ‌اش

طعم باران متبادر نشود!

و بکوبد وسط قلب کویر.

گل که در باغ شکفت

گفتنیهای معطر را گفت

و شما

       سوی یک تکه مقوا رفتید

باد بر حرف شما قهقهه سر داد و گذشت

انتشارات شما بوی غلطنامه گرفت

و شما وا رفتید!!!

اندکی شرم کنید

تا به کی می‌خواهید

آب در هاون اندیشه خود نرم کنید؟؟؟

گل که در باغ شکفت

گفتنیهای معطر را گفت.

-سید حسن حسینی-

پ.ن :

هر چند عشق روی تو بر من حرام نیست

«در عفو لذتی است که در انتقام نیست»!